Het afgelopen jaar speelde ik meerdere keren met de gedachte om te stoppen met @realtwitcourt. Waar het in 2014 als betaald account hard ging met abonnees en mijn inzet, kwam er het afgelopen jaar door drukke werkzaamheden elders een beetje de klad in. Maar dat gaat behoorlijk veranderen.
In november van dit jaar besloot ik na tien jaar werken voor het Algemeen Dagblad te stoppen bij de krant. Dat had allerlei redenen, maar daar gaat het nu even niet om. Het einde van dit fantastische decennium sluit een deur, maar opent andere deuren.
In ploegendiensten werken doet iets met je tijd. Om 09.00 uur aanschuiven in de rechtszaal in Amsterdam om daarna om 15.00 uur in je auto te stappen naar Rotterdam voor een avonddienst en pas om 00.45 uur de volgende dag terug te keren in Amsterdam is niet echt ideaal. Zeker niet als je soms om 06.00 uur weer moet beginnen met de volgende dienst.
Dat soort roosters gaan uiteindelijk ten koste van je focus en je energie.
Nu de ploegendiensten bij het AD geen beletsel meer vormen voor hernieuwde energie en inzet ben ik de afgelopen weken druk geweest met de voorbereiding voor 2021. Het donatie-account @realtwitcourt gaat daar een rol in spelen.
Hoewel je als kleine ondernemer nooit plannen in beton moet gieten, ziet mijn gewenste toekomstbeeld er ongeveer als volgt uit.
Toekomstbeeld
Het account @realtwitcourt zal als donatiemodel onverminderd blijven bestaan en de kern zal gevormd worden door meer live-verslagen van kleine en grote rechtszaken. Het account blijft members-only. Dat wil zeggen dat het slotje blijft, om zo controle te kunnen houden over de leden en vervuiling van trollen in de tijdlijn tegen te gaan. Dat heeft voor mij en hopelijk voor de leden voordelen omdat ik zie dat leden echte interesse tonen en goede vragen stellen tijdens en na de live-verslagen.
Het komende jaar zal ik dan ook vaker in de rechtszaal te vinden zijn. Om verslagen te maken en verhalen te schrijven op basis van die gevolgde rechtszaken. Ik zal daarbij zo vaak mogelijk rechtszaken kiezen waar niet meteen grote aandacht voor is van de journalistiek. Politierechter-zaken of zaken die volgens de heersende mores van de grote kranten en nieuwsplatforms niet spannend genoeg zijn.
Als de coronacrisis (die een bezoek aan de rechtbank voor ‘burgers’ erg moeilijk maakt) achter de rug is, start ik ook weer met het uitnodigen van leden.
Een dagdeel meelopen met de rechtbankverslaggever, zelf rechtszaken bijwonen, een lunch en alle gelegenheid om vragen te stellen. De paar leden die een dergelijk dagje al achter de rug hebben, zijn in ieder geval enthousiast. Er is inmiddels een wachtlijst.
Podcast
Maar er is meer. De afgelopen weken heb ik een investering gedaan in de aanschaf van podcast-apparatuur. Omdat ik nu eenmaal gek ben op dingen met een stekker is er al zo’n 1000 euro doorheen gegaan. Ik verwacht dat daar uiteindelijk nog wel een kleine 1000 euro bij zal komen. Als je het doet, moet je het goed doen en goede apparatuur kost nu eenmaal geld. Alleen de Rode Rodcaster Pro (een soort kleurige alles in één-mixer on steroïden) kost al een dikke 500 euro. De complete set die ik nu heb aangeschaft, stelt mij bovendien in staat om desgewenst ook op locatie opnames te maken. Mede mogelijk gemaakt door de aanschaf van de Handy Zoom H5.
De wens om een eigen podcast te maken is al een oude wens en ik ben er al jaren mee bezig. Er zijn zelfs pilots gemaakt bij AVROTROS en BNR en om uiteenlopende redenen kwam de podcast uiteindelijk terecht bij het AD. Die weg lijkt echter nu afgesneden en daarom ben ik alvast begonnen met de voorbereiding van het zelf produceren van podcasts. Waar die uiteindelijk terechtkomen is nog een open vraag, er zijn wat gesprekken, maar ik sluit niet uit dat ik ze in ieder geval de eerste tijd gewoon op mijn eigen websites ga verspreiden.
Een podcast maken lijkt niet zo lastig, maar er zijn wat hobbels te nemen, zeker als het gaat om rechtszaken. Rechters spreken doorgaans alleen via hun vonnissen, zaaksofficieren van justitie zijn lastig of niet te bereiken (ze hebben een eigen in- en uitgang in de rechtszaal), persofficieren zitten vaak niet fysiek bij de zittingen waar je ze over wenst te spreken en advocaten praten vaak alleen off-the-record’, gezien het ‘belang van hun cliënten’.
Strafrecht
Omdat je niet moet denken in problemen, maar in oplossingen ga ik het toch proberen. De gedachte nu is dat er een podcast gaat komen over het strafrecht, met mij als host, een paar door mij opgenomen audio-quotes en een (al dan niet vaste) gast die op boeiende en kritische wijze kan vertellen over het strafrecht.
Door de aanschaf van de mixer der mixers is het al mogelijk om telefonisch iemand in de podcast te trekken. Erg corona-proof natuurlijk.
Wat mij betreft mag de podcast ook flink schuren, eerder opgenomen pilots leerden mij dat een gast met ongeveer gelijke gedachten over het strafrecht al snel een ietwat gezapig treffen dreigt te worden. Het lijkt mij mooi als iemand mij even flink tegengas kan geven en mijn trein van gedachten kan breken.
Het zal nog even duren voor de eerste podcast van de band gaat rollen. Ik ben nogal een irritante perfectionist en van mening dat ik eerst de techniek helemaal in de vingers moet hebben. Niets zo ergerlijk als een gesprek met piepjes en ruis, lijkt mij.
Drive
Na twintig jaar rechtbankwerk lijkt het mij dat mijn expertise en drive nog onverminderd zit in de rechtspraak. Naar mijn verlangen om verhalen en verslagen te schrijven die niet alleen indringend kunnen zijn, maar ook de potentie hebben om lezers iets meer te leren over de rechtspraak. Niet om als een onderwijzer tekeer te gaan, maar om er in ieder geval voor te zorgen dat de mening van mensen rust op enige kennis.
Website
Naast dat rechtbankwerk zal ik op mijn eigen verhalende website blijven schrijven over misdaad, rechtspraak en alles wat daaraan hangt. Soms opiniërend, soms beschrijvend. Meestal hopelijk in ieder geval tot nadenken stemmend. Op de achtergrond zijn we (ik en De Coöperatie) bezig met een make-over van die website. Een webdesigner moet begin volgend jaar zorgen voor een beter ogende site, waar donateurs makkelijker hun weg vinden en waar meer te zien en te lezen valt.
Donatiemodel
Omdat ik bijna twee jaar geleden heb besloten dat alle harde betaalmuren de deur uit gaan, ga ik in 2021 onverminderd door met het donatiemodel. Dat wil zeggen dat alles wat ik maak gratis te lezen en te beluisteren is en blijft. Lezers kunnen een eenmalige donatie doen of ervoor kiezen een abonnement te nemen dat altijd opzegbaar is.
Dat is een risico, want je bent en blijft afhankelijk van donateurs, maar de ervaring tot nu toe leert dat mensen de bereidheid tonen om te doneren en zelfs om mee te denken.
Zoals met alles is nooit zeker of dit allemaal gaat werken en of bijsturing nodig is. Feit is wel dat ik er ontzettend veel zin in heb. Ik wil de vrijheid voelen om in mijn eigen tijd lange werkdagen te maken, met verhalen en producties die ik het waard vind om te maken. Over onderwerpen die anderen wellicht laten lopen. Ook als die onderwerpen voor veel weerstand gaan zorgen. Ook als ik weet dat sommige onderwerpen erg gevoelig liggen en onverminderd zullen leiden tot bedreigingen en weinig inkomsten.
Ik kan dat zelf natuurlijk wel willen en ik ga het ook zeker doen, maar uiteindelijk staat of valt alles met de bereidheid van genoeg mensen om mij van donaties te voorzien. Sinds 1 december worden mijn kosten louter gedekt door donaties. Het uurtarief bij het AD is weggevallen.
Hoewel ik moet toegeven dat dit ook na 20 jaar freelancen best een beetje spannend is, heb ik er alle vertrouwen in. Het is nu aan de donateurs om te bepalen of ik genoeg meerwaarde kan (blijven) bieden om mijn initiatieven in de lucht te houden.
Let’s go.
PS > Doneren specifiek voor @realtwitcourt kan hier. Doneren voor mijn verhalende site kan via deze link.
